Vlaamse moeders

Ge hebt me , o moeder , t'verlangen gegeven
Om minzaam en mild tot de mensen te gaan
Ge weest me de weg door uw simpele leven
Hoe zou dan mijn liefde naar Vlaanderen niet gaan ?

Refrein
Moeders van Vlaanderen , groot is uw hart
Vol van erbarmen door weedom gehard
Goudene harten , harten van staal
Blinkende blijft ge Vlaanderens praal

De liefde voor Vlaanderen leidt niet naar paleizen
Daar stikt ze en sterft ze een eerloze dood
Ze bloeit langs de wegen die kruisen en wijzen
En kerkers en tranen en armoe en nood

Refrein

En toch zullen immer de moeders van Vlaanderen
Hun kinderen manen tot t'hoogste gebod
Hun vroomheid zal hoeden dat t'ooit zou veranderen
Bemint steeds uw Vlaanderen en brengt het naar God

Refrein
               ___________________________