De kindjesmolen

Hooggedaagde kindjes molen
Afgeleefd en moe van staan
Zult gij nu , van een gebroken
Voor altijd het graf in gaan

Dikwijls in de blauwe verte
Zag ik uwe wieken zwieren
En ik hoorde binnen daar
Uw getande wielen gieren

Menig graanzak zag ik stijgen
En verdwijnen in uw mond
En uw nooit verzaade mage
Immer zocht om aas in t'rond

Uw getrouwe hazenwind
zat reeds meer dan honderd jaren
Aan uw ingang stil en stom
Om de zakken te bewaren

Heer en koning van de streke
Gij verhieft uw fieren kop
Boven land en huis en wouden
Hoog tot de wolken op

En ik mijmer hier alleen
En ik treure voor uw voeten
Ik alleen mischien , toen ik
U den laatsten keer kwam groeten

Nimmer zult gij daar nog prijken
Maar het volk van mond tot mond
Zal aan t'nageslacht verkonden
Dat hier kindjes molen stond

            __________________________