De nacht hing als een woud zo dicht rondom hun laaiend vuur,
maar plots werd heel de hemel licht, als bij het morgenuur.

Er stond voor hun verschrikt onthaal, een engel wit en groot,
in hel en glanzend lichtgestraal, dat hem met goud omgoot.

Zij wendden bang omlaag hun blik, en beefden immer meer,
Hij echter riep: "Heb toch geen schrik, de Hemel daalt hier neer."

De Hoogste Heer van 't groot heelal, Hij kwam bij u als kind,
Bekijkt die ster als op gindsen stal, sta op en loop gezwind.

Dan trok de engel plots weer voort, maar ver nog klonk daarna,
vol jubel over heel dit oord, het hemels Gloria.

Zij liepen heen en vonden gauw, een Kindje op wat stro,
in d'arme stal, in felle kou, toen werden ze zo vro.

Ze drukten hun verbazing uit, en knielden biddend neer,
en speelden liedjes op hun fluit, voor 't Kindje, onze Heer.

Ze boden hun geschenken aan, en toefden blij een wijl.
De wond're ster bleef roerloos staan, als boodschap voor het Heil.