Herders, Hij is geboren in 't midden van de nacht.
Die zo lang van tevoren de wereld heeft verwacht.
"Vrolijk, o herderkens", zongen ons d'engelkens,
zongen met blijde stem: "Haast u naar Bethlehem".

Wij, arme slechte liekens, gelijk de boeren zijn.
wekten onze gebuurkens en in de maneschijn,
liepen met blij geschal naar deze arme stal,
daar ons de engelenzang allemaal toe bedwang.

Als wij daar zijn gekomen, ziet een klein Kindeken,
ligt op 't stro nieuw geboren, zoet als een lammeken.
D'oogskens van stonden aan zag men vol tranen staan,
't weende uit druk en rouw in deze straffe kou.

Ik nam mijn fluitje, een ander die nam zijn moezelken,
en speelden met elkander voor 't zoete Kindeken.
Na, na, na, Kindje teer, sus, sus en krijt niet meer,
doet uw klein oogskens toe, zij zijn van 't krijten moe

Ziet wij schenken u samen een teer klein lammeken,
boter, melk ende saene, voor uw lief mondeken.
Na, na, na, Kindje teer, sus, sus en krijt niet meer,
doet uw klein oogskens toe, zij zijn van 't krijten moe

't Kindje begon te slapen, de moeder sprak ons aan
"Lieve herderkens samen, wilt zoetjes buiten gaan.
Jullie zij peis en vree, dat brengt mijn Kind u mee,
want het is God uw Heer, komt morgen nog eens weer"