Hoe meer ik er op let, hoe meer ik van je schrik 
Nu wil ik je wel vragen, maar ik ben zo bang dat ik 
Je laat denken aan een tijd, die je liever wil vergeten 
En je eigenlijk niet wil, dat ik het ooit zal weten 

Waarom duik je in elkaar als ik je plotseling zoen? 
Waarom tril je in het donker, vlak voordat we ‘t doen? 
Huil je zachtjes als je denkt, dat ik aan het slapen ben?  
Ik durf het niet te vragen, omdat ik je nog maar net ken 

Wie was je voor je mij ontmoette? 
Ben je daar soms met je hoofd? 
Wat heeft hij met je gedaan? 
Heeft niemand je geloofd? 

Je hoeft jezelf niet te verwijten, dat je het gebeuren liet 
Omdat door wat je overkomt, je ‘t niet meer helder ziet 
Je wil het niet geloven, want je hebt het samen toch goed? 
Maar als niemand jullie ziet hij zoiets met je doet 

Wie was je voor je mij ontmoette? 
Ben je daar soms met je hoofd? 
Wat heeft hij met je gedaan? 
Heeft niemand je geloofd? 

Voor de laatste keer veranderd 
Voor de laatste keer verdoofd 
Door wie je vroeger was 
Vanaf nu word je geloofd


(c) Veldhuis en Kemper