We zitten samen in de kamer
Ik kijk naar ons we zijn het echt
Niemand weet hoe wij hier kwamen
En niemand ziet ons in gevecht
Er wordt gepraat er wordt geademd
Maar daar is alles mee gezegd
Alles hier komt nergens samen  
En we gaan maar vroeg naar bed

Hou me nu nog even vol
Ik ben er niet maar kom eraan
Zolang je ons maar niet laat gaan 
Kom ik eraan
Hou me nu nog even vol
Ik ben hier niet meer ver vandaan 
Soms moet je weg om terug te gaan 
Ik kom eraan 
Ik kom eraan 

Ik lijk onderweg verloren
Wat jij zo anders aan mij vond
En ondanks alle mooie woorden
Voel ik nergens vaste grond
Ik zou je altijd laten lachen
Jij zou je altijd laten zien 
Maar ik zoek driftig in de stilte
Of we daar nog zijn misschien

Zo had ik het nooit beloofd  
Zo had jij het nooit gezien
Zijn we zo hard aan het zoeken
Dat we daardoor niets meer zien