Onze woorden verzwijgen waar het ons eigenlijk om gaat
De zinnen ontwijken de zin van hun bestaan
Ons zwijgen is hard, oorverdovend in de stilte die hier hangt
De tijd sleept zich voort als aangeschoten wild
Ik wil weg, naar buiten, naar huis en naar bed

Er is zoveel te zeggen, toch zwijgen we maar in de hoop op een magisch moment
Er is zoveel te doen, en toch blijven we maar, wie weet wat de nacht ons nog brengt
De tijd heeft ons klem, we verlangen wanhopig naar slaap
Vannacht wordt het veel te langzaam laat

De avond beloofde ons de sterren deze nacht
Dus kwamen we samen, hier, in de kelders van de stad
Waar de wijzers dronken draaien om de kern van hun idee, en wij doen mee
We willen iets mooiers dan de waarheid om ons heen
We graven in gedachten en vinden steeds onszelf

Er is zoveel te zeggen, toch zwijgen we maar in de hoop op een magisch moment
Er is zoveel te doen, en toch blijven we maar, wie weet wat de nacht ons nog brengt
De tijd heeft ons klem, we verlangen wanhopig naar slaap
Vannacht wordt het veel te langzaam laat

Alles wat we zoeken, alles wat we willen is hier
Maar we zien het niet



(c) B.Sanders/T.Driessen