De wereld verbleekt bij de kleur van je geest
En nooit is de wereld zo donker geweest
Als vandaag in de lente, die altijd zo mooi
En warm leek

En nooit was de kleur van een bloem zo bevreesd
Voor de stemmingen, die vreten de kracht uit de geest
Als de nachten en dagen die komen en gaan
Als de zee

Soms kijk ik zo door je heen

Ik zie wel dat je ademt, maar ik weet dat je verdrinkt
't Is moeilijk te zwijgen als iedereen zingt
Ik zie wel dat je blij bent, maar ik weet dat je wacht
't Is moeilijk te huilen als iedereen lacht

Zo gaat het al dagen
Zo gaat het al weken
Zo gaat het al maanden en ik weet dat je wacht

Soms ben je eerlijk als je huilt op een feest
Als de drank je laat zeggen wat ik zo heb gevreesd
Ook al lacht, ook al zingt iedereen om ons heen
Van plezier

Alles is nooit meer wat het ooit is geweest
Het is niet de brief die ik schreef, die je leest
Duizenden vragen, misvormd door de taal
Op papier

Waarom ben jij nou niet hier?

Ik zie wel dat je ademt, maar ik weet dat je verdrinkt
't Is moeilijk te zwijgen als iedereen zingt
Ik zie wel dat je blij bent, maar ik weet dat je wacht
't Is moeilijk te huilen als iedereen lacht

Zo gaat het al dagen
Zo gaat het al weken
Zo gaat het al maanden en ik weet dat je wacht

Het is maar dat je weet dat ik weet wie jij bent,
Dat ik niets vergeet en dat ik niets ontken
Ik hoop dat je niet vergeet wie je bent
Als je je zo anders voordoet

Zo gaat het al dagen
Zo gaat het al weken
Zo gaat het al maanden en ik weet dat je wacht
Terwijl iedereen lacht



(c) B.Sanders/T.Driessen