Av nåke må di fleste dø.

Du mot ein mur, eg jupt i sjø.

Men kvite seng og varme sjal 

tar vare på ein admiral.



Ein vakker by blir lagt i grus. 

Og bleike born dør utomhus.

Te bomberom og for di få, 

får bare tapre statsmenn gå.



Så store ord blir gitt og sagt. 

Men smått e smått og makt e makt.

Av nåke må di fleste dø.

Du imot muren, eg i sjø.