Det va nok ei håndfull tid

og nok ein dag forbi.

Nå e resten vind i løvet.

Nå e resten som et sus

av stille bølgebrus

i ein menighet av døve.



Ikkje alle tar farvel,

men alle må ta kveld

når ein dag te sist e omme.

Du va halvveis i ein sang

med fleire vers på gang.

Men det komme som det komme.



Eg ser deg overalt;

i kvert fotefâr i støvet,

i byttedyr som falt 

der jungelloven gjaldt,

og i livet laust på prøve.



Nå har sangen din tatt slutt,

for løpet ditt blei brutt.

Der va ingen siste anke.

Men eg ser deg, likavel,

i solefall og kveld

og i bånnen av min tanke.



Eg ser deg øvealt;...