Als je eenzaam bent en niemand je nog kent
Dan denk je heel vaak nog aan thuis
Je hebt geen vrienden meer en je denkt aan weleer
In gedachten zie jij weer dat huis
Waar je geboren bent, de mensen die je nog kent
In je ogen, daar voel je een traan
Als je eenzaam bent en niemand je kent
Waarom ben je toen weggegaan

Heimwee naar huis, heimwee naar huis
Waar je eens zo gelukkig kon zijn
Heimwee naar huis, heimwee naar huis
Naar dat plekje, zo mooi en zo klein

't Was een groot verdriet, toen je haar verliet
Niet voor jou, want je voelde je vrij
't Was je groot geluk, maar dat ging heel gauw stuk
Want je eenzaamheid ging niet voorbij
De dag die jij steeds ziet, toen je haar verliet
Die heb je verspeeld voor altijd
Je bent weggegaan, je liet haar staan
Je kunt niet meer terug, je hebt spijt

Heimwee naar huis, heimwee naar huis
Waar je eens zo gelukkig kon zijn
Heimwee naar huis, heimwee naar huis
Naar dat plekje, zo mooi en zo klein

Heimwee naar huis, heimwee naar huis
Waar je eens zo gelukkig kon zijn
Heimwee naar huis, heimwee naar huis
Naar dat plekje, zo mooi en zo klein