Mijn peter das nen oude man met een rustig kloppend hart van goud
Zijn lolygrijze borstkas van ongeschonden eikenhout
Het kruis van zijn broek hangt aan zijn knieschijven,
maar dat belet hem niet overeind te blijven
Om vier uur loopt zijn wekker af;uit je bed jij ouwe rakker!
Dan springt hij uit zijn beddezak en maakt hij al zijn kippen wakker

En al vriest het dat het kraakt en staan alle bomen stijf,
toch gaat hij in zijn onderlijfje de waterpomp te lijf.
Voor een goei tas straffe koffie en om zijn nek te wassen
Dan roept hij op zijn katten die drie schurftige paljassen
Ja, hij is een taaie landbouwer en is ver boven zeventig,
van twee oorlogen weggevlucht en op zijn kopspring negentig.

En hij trekt er maar komkommers en hij plant er maar patatten
Zijn rug staat er van krom,
maar hij heeft nog nergens aderspatten want hij zit veel liever buiten dan achter zijn TV
Zijn krant die gebruikt hij maar alleen op de WC
Zijn radio staat vastgeroest op Brussel-Vlaams,
uitsluitend voor het weerbericht met de rest heeft hij geen uitstraal

Maar sinds ons meter dood is ,voelt hij zich alleen!
Hij verveelt zich evenaard als het plaatseren Heilig Hart dat in het middenvan de van de schouw staat
Zijn twee armen gespreid, aan zijn linkerkant de koffiepot en rechts de sjiekorei
Ja, mijn peter rolt een sigaret , zijn longen zijn loodzwart
Toch werd hij nog nooit aangevallen door zijn gouden hart