Eit er fro?I? um Nornagest,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Tilikum go?um gekk han n?st,
Hvor ein sveinur geri so
Oksar tolv voru leiddir a torg
Og so fram a fri?u borg
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Kongur?tlar at hogga teir,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Tilikum go?um gekk ta? vi? gleim.
Hvor ein sveinur geri so
Kongurin hjo so miki? hogg,
At blo?I? dreiv vi? benjar dogg
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Allir duttu teir dey?ir ni?ur,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Oxin sto? I stokki vi?.
Hvor ein sveinur geri so
Allir lova?u hilmarhogg,
Blo?I? dreiv um benjardogg.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Har kom kall vi? hokjur tv?r,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Studdist so fast a ba?ar t?r.
Hvor ein sveinur geri so
Kongurin kvo?ur kalli blittt:
"Hvi lovar tu ikki hoggi? mitt"
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Yvri? harra var hoggi? titt,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
I for?um sa eg v?nari slikt.
Hvor ein sveinur geri so
Ta skalv b?I leyv og lund,
Sjur?ur hogg ormin I mi?ju sundur."
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

"Kanst tu siga fra Sjur? svein,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Hann var fr?gur av fornum ein."
Hvor ein sveinur geri so
"Ta? kann eg siga Sjur?I fra,
Tilikan eingin vi? eygum sa.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Hogni var ein hei?ursmann,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Ljotan av lit so kendi eg hann.
Hvor ein sveinur geri so
Gunnar var so reystur og rikur,
Fro?ur og bli?ur og Gunhild likur.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Fro?ur og bli?ur og Gunhild likur,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Seint man fo?ast annar slikur.
Hvor ein sveinur geri so
Fa?ir min atti fri?dligt bu.
Fjol ta? miki? um manga ku.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Eg sat a skogvi og goymdi hest,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Helst ta I? ve?uri? var best.
Hvor ein sveinur geri so
Ri?u teir um diki? heim,
Gunnar og Hogni og Sjur?ur svein.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Ri?u teir um diki? ta,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Eg var sevin og sa hara.
Hvor ein sveinur geri so
Gunnars hestur sprakk um fyrst,
Gunnar kandi v?l tann dyst.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Hogna hestur sprakk um ta,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Grani fastur I feni la.
Hvor ein sveinur geri so
Sjur?ar hestur sprakk um si?st,
Ta gav Gu? m?r go?an list.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Grani fell I feni? fast,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Galtagjor?in sundur brast.
Hvor ein sveinur geri so
Allir stigu ur so?lum teir,
Gunnar, Hogni og Sjur?ur svein.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.
Allir tuga a dyran hest,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Sjur?ur tugar a teymar mest.
Hvor ein sveinur geri so
Ofta havi eg um diki? trott
B?I dag og dokka natt.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Gestur, ger m?r viljan ein
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Tvaa min go?a gangara rein'.
Hvor ein sveinur geri so
Sylgjan, I? sundur brast fyri m?r,
Hana, Gestur, gevi eg t?r.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Ri?u so fram at eina a,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Eingin kundi til manna sja.
Hvor ein sveinur geri so
Eg tvaa?I hans brost og bringa rein',
Hans l?r og legg og langa bein.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Go?an gangara gjordi eg rein',
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Si?an hev?I meg Sjur?ur til svein...
Hvor ein sveinur geri so
V?r ri?um so fram a Favnis bol,
Har skein gull sum geisar av sol.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Eg tok eitt har av sama hesti,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Ta? var sitt og vaxi? mest.
Hvor ein sveinur geri so
Ta? var favn og feti sitt.
Glogva?I r?tt sum silvur hvitt.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Eg havi I for?um fari? vitt,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Ei funni? ljos og livi? mitt."
Hvor ein sveinur geri so
Kongur gav honum skaft og skei?,
Og sjalvur seg?I han kalli lei?.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

"I Fraklandi er vatni? vitt,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Har er ljos og livi? titt."
Hvor ein sveinur geri so
Leingi kava?I kurtis mann,
A?ur hann beint a blyggi? fann.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.

Kornar prestur skir?I hann,
Tu tarvst onki ra? geva I vanda
Ta lei? liv sum ljosi? brann.
Hvor ein sveinur geri so
Ta I? ljos I lyktu var brent,
Ta var liv og levna? ent.
Hvita tjald nivir ni?ur frammi.
Enn gellir lu?ur I stavni,
Kallur kom heim vi? ungum syni,
Kelling situr so hakonu bli?,
Hvita tjald nivur ni?ur frammi.