aan het eind van deze weg in een steegje zonder naamstaat een verveloos gebouw met een dichtgetimmerd raam
het uithangbord zwaait knarsend in zijn hengsels heen en weer
de nachtportier kijkt nog wel op maar groet mij al niet meer
welkom in hotel nostalgia

de oude man rechts naast me zegt zacht tegen zijn vrouw
meer dan van mijn eigen leven lief hield ik van jou
hij is geen man voor eenzaamheid als ik me niet vergis
en toch komt hij hier elke nacht sinds zij er niet meer is
hij is alleen in hotel nostalgia

ook ik kom hier wel vaker, zie de schimmen om me heen
dan komen de verhalen en voel ik me niet alleen
het zijn vergooide uren met een overdaad aan bier
maar als het volgens plan verloopt dan blijft alles hier
en verdwijnt met hotel nostalgia

als de herinnering zich voedt
met de langste uren van de nacht
als het verleden opeens voor je staat
jonger, veel jonger dan je dacht
er is altijd wel een kamer vrij
in hotel nostalgia

Tekst en muziek: Leo Kenter / Rick de Leeuw / Theo Vogelaars / Rob de Weerd