De eerste tram rijdt door de straat
en het wordt al weer licht
we drinken de likeur
die ik al jarenlang had staan
en we zoeken naar een broodjeszaak
maar alles is nog dicht
dus zitten we te wachten
tot de winkels open gaan

Ik kijk naar een bioscoop
lees hardop wat er staat
de achtste week met Prince
om acht en tien uur Purple Rain
dan verschijnt een meisje
in een rolstoel in de straat
ze rijdt in onze richting
en kijkt angstig om zich heen

En we zitten in de schaduw
en we maken geen geluid
dit moet haast wel een teken zijn
en we staren 
we staren voor ons uit
we staren voor ons uit

Vastbesloten rijdt het meisje
op het filmhuis af
ze stopt bij de vitrine
richt zich op en breekt de ruit
en dan pakt zij de foto
alsof Prince hem aan haar gaf
ze keert sierlijk met haar rolstoel
en rijdt dan de straat weer uit

En we zitten in de schaduw
en we maken geen geluid
dit moet haast wel een teken zijn
en we staren 
we staren voor ons uit
we staren voor ons uit