Haal het doek maar op
Het wordt tijd, tijd om te acteren
Mensen stromen langzaam binnen
Zoeken snel hun plaats, de spot gaat aan
Welk een fraai kostuum, je lijkt jonger in die kleren
Deze avond spelen wij, voor het allerlaatst
Dan is het gedaan

De kranten meenden allemaal:
‘Dit is ongelooflijk, magisch geniaal…’
Verspilde tranen

‘Weet je nog, Louise, ons vuur, ons hart, de gloed
We braakten de vlammen, we tartten de hel
De liefde een toverhoed
Weet je nog Louise
Vele wijze woorden, jazeker wij wisten het wel
De liefde was mooi, de liefde was warm
De liefde, een bitter spel
Jazeker Louise

De kranten meenden allemaal:
‘Dit is ongelooflijk, magisch geniaal…’
Verspilde tranen

De derde acte was mooi, zelfs ik kreeg kippenvel
Je was heel even mijn bloemenvrouw van vroeger uit de hel
Echt waar Louise
Het doek is nu gevallen, alles is voorbij
De mensen klappen, zijn hevig ontroerd
Bloemen voor jou en voor mij
Bloemen voor jou en voor mij
 Bloemen voor jou en voor mij
Voor verspilde tranen

De kranten meenden allemaal:
‘Dit is ongelooflijk, magisch geniaal…’
Verspilde tranen