Ze is een kind van de aarde
Verwekt voor het boerengevecht
Haar handen vol groeven en blaren
Van het dagelijks werk, hard maar oprecht
Zo staat ’t in het leven geschreven

Sterrenkristal in het donker
Als was het speeksel van God
Zij fluisteren met hun geflonker
Hier ligt jouw toekomst, hier ligt jouw lot
Hier ligt jouw reden tot leven

Deinend refrein
Buiten plaats en tijd
Deinend refrein
Een wiegelied, een strijd

De hemel als blauw knisperend glas
Een zeis in de ijlscherpe lucht
Haar zweet als dauw op het gras
Is wat ik najaag juist waar ik voor vlucht
Denkt zij bij het binden van ’t koren

’s Nachts droom ik van paarlwitte paarden
Hun manen als een korenveld
Al ben ik een kind van de aarde
Ik ben niet geketend, mijn droom is wat telt
Dan voel ik dat ik ben geboren

Deinend refrein
Buiten plaats en tijd
Deinend refrein
Een wiegelied, een strijd


Deinend refrein
Buiten plaats en tijd
Deinend refrein
Een wiegelied bevrijd