Het was jaren geleden de gsm was er nog niet,
Toch nergens in de straten waardat ik rondliep,
Gekende lokroepen zo wisten wij wie riep achter wie,
Het ging allemaal op het gevoel veel minder technologie,
Al een chance dat ik haar zag het was op 't eerste gezicht,
En van 't moment dat ze sprak zag den deze het licht,
Haar achternaam verklapte roots van ver buite de city, 
Maar voor mij was 't gewoon een meisje van hier,
Al gauw werd mij duidelijk dit cadeautje moet ik houden,
Geen vriend niet familie zou mij dat ontzien,
Even rap had ik begrepen de idee zal moeten rijpen,
Overal waar we kwamen ging het ineens over origine,
Uit het niets pleitte alleman plots endogamie,
De liefde gereduceerd tot een kwestie van afkomst,
Ik zei mensen mensen ge zult allemaal nog wel zien, 
Dit is het huwelijk van de toekomst, 
We beschrijven ons leven in een virtueel geschrift,
Wat ge allemaal online niet kunt uithalen,
Hi-tech maakt van alleman artiest alsof het niets is,
Alleen magie scheid nog het kaf van het kore,
We lopen samen de straten door als weleer en,
Mensen kijken ons nog amper na,
Alleen de uiterste stemmen worden nog wa extremer,
Spijtig dat ge die het hardste hoort,
Ze rochelen op diversiteit stommelen in afront,
Ronselen de militant tegen die zijn inborst in,
Aanstellerij bende clownen in een goeiekope show,
Geluk voor hun tolereert democratie bullchit,
Hun verhaal botst op de realiteit,
De statistieken liegen er niet om,
Gekleurd of niet het zijn kinderen van de stad,
Een toost op het huwelijk van de toekomst,