Blauw, blauw, blauw, mijn liedje is blauw
En ’t zingt van lalalalalalalalalala
Blauw, blauw, blauw, mijn liedje is blauw
De Fransen zeggen dat zo mooi: ne pourquoi pas
Bleu, bleu, blue, ma chanson blue 
Dat zingt van lalala lalala en van jou
Ik heb grijze liedjes vol verdriet
Maar ik zing ze niet, ik zing ze niet
Want mijn liedje, mijn liedje, mijn liedje is blauw
 
Dit is het tijdperk van het grijze denken
We denken grijs en zijn de kleurtjes kwijt
Wie denkt er nu nog pink of groen
Pimpelpaars of vermiljoen
‘t Grijze denken hoort bij deze tijd

Wie is die idioot daar die nog ieder ogenblik
Van liefde en van lente zingt
Die idioot ben ik

Blauw, blauw, blauw, mijn liedje is blauw
En ’t zingt van lalalalalalala lalala
Blauw, blauw, blauw, mijn liedje is blauw
De Fransen zeggen dat zo mooi: ne pourquoi pas
Bleu, bleu, blue, blue. ma chanson blue 
Dat zingt van lalala lalala en van jou
Ik heb grijze liedjes vol verdriet
Maar ik zing ze niet, ik zing ze niet
Want mijn liedje, mijn liedje, mijn liedje is blauw
 Want mijn liedje, mijn liedje, mijn liedje is blue
Want mijn liedje, mijn liedje, mijn liedje is blij