Zo tegen middernacht kan ik me eenzaam voelen
Hier in die leegte van een onbewoond Carré
Ik kijk naar twee maal duizend lege pluchen stoelen
En ik ben zo ver van alle grappen die ik deed

Ik ben de clown, de mensen zien het aan m'n kop
Ik maak de kouwe harten warm, ik hits ze op
Ik breng de hele zaal als water aan de kook
En is de tent na afloop leeg, ben ik het ook

Nu zijn er nog hosanna's en het barst van de bravo's
maar straks ben ik een ouwe clown met knipsels in een doos
En neem ik 's morgens bij het ontbijt m'n eerste koppie thee
Dan zeg ik: "Schat, ik was vannacht weer effe in Carré"