we wilden weiland
om in te vechten
we voerden oorlog
maar er ging nooit iemand dood
en de buurman speelde graag vijand
als hij wat tijd had
mochten wij hem beroven
kleine broertjes
dienden als paarden
we bouwden hutten
waar we later zouden wonen
en met de jaren
kregen we baarden
en in de bomen
werden onze dromen groot
en ook de zussen
werden wat ouder
het werden vrouwen
die ons wiegden in hun armen
die ons verwenden
die ons verstikten
maar toen ze ons vervingen
bleek dat wij hen nodig hadden
zo kwamen nachten
de dauw vervangen
en ging het weiland
ons wat in de kleren hangen
en met de jaren kregen we kinderen
zij zien nu bomen,
bomen die we al lang
vergeten waren