Er wordt een straat, een straat in Mokum afgebroken
Het is de Weesperstraat, ja, 't is de Weesperstraat
't Wordt een tweebaansverkeersweg met veel groen aan stroken
Waarlangs een lange rij van flatgebouwen staat

Wat zal 't daar open zijn, zo zonnig en zo helder
Die glazen huizen met veel staal en veel beton
Veel frisser dan bij Uiekruier in zijn kelder
Want daarin kwam toch nooit een spatje zon

't Wordt daar op vrijdagavond nooit meer vrijdagavond
Met extra licht op witte tafels achter 't raam
't Wordt daar veel chroom en nikkel langs elkander jagend
De Weesperstraat houdt enkel nog misschien zijn naam

Geen plevertaart, geen gemberbolen van Snatagen
Op Sjabbesavond gaat er niemand naar de stad
Men hoeft de Weesperstraat niet lang meer te beklagen
Straks hebben we de Weesperstraat voorgoed gehad

Waar Mokums geinslagader eens onstuimig klopte
Klopt straks de lege ader van het snelverkeer
Maar stel dat op een avond er een auto stopte
En iemand vroeg, de Weesperstraat, hoe was-tie ook alweer

Geen trotse boulevard beantwoordt zulke vragen
Wanneer zijn asfalt spiegelt in zijn neonlicht
Maar waar zo'n diepe wond in Mokum werd geslagen
Zoeft het verkeer die wond misschien geleid'lijk dicht