Er woont nog steeds een kind in mij
Een sproetig kind met een gitaar leeft nog in mij
Heeft intussen veel geleerd
Haar kunstjes geperfectioneerd
Kan ook heel volwassen zijn
Maar ze's eigenlijk nog zo klein
Er leeft nog steeds een kind in mij
Dat krattenschouwend snoepjeskauwend kind in mij
Zat in het pakhuis weg te dromen
Van theater studio's
En al zijn die dromen uitgekomen
Ze is niet meer zo zorgeloos
Want het kind was wel gewaarschuwd
Voor de gevaren voor de ups en downs
Maar dat het leven bikkelhart was
Wie zag nou tranen bij de clowns
Misschien daarom dat het kind in mij
Van tijd tot tijd weer opduikt
Zich bevind in mij
Bang om uit de groep te vallen
Angst van doe ik iets verkeerd
Maar oh zo blij dat zij hier door haar vriendjes wordt getolereerd
Er huist nog steeds een kind in mij
Zo jong en toch al levenslang bevriend met mij
Soms baldadig opgetogen
Laat ik haar een poosje toe
En al heeft ze lijnen om haar ogen
En is haar lichaal soms wel moe
Want ze weet dat in die drama wereld
Niet alles goud is wat er blinkt
Dat het soms wel bikkelhard is
Tranen worden weg geschminkt
Er woont nog steeds een kind in mij
Dat zelf nog kinderen op moest voeden
Kind in mij
Soms zelfbewust en heel daadkrachtig
Soms ook wijs en moederachtig
Dan ineens vol gekkigheid
Ik raak dat rare kind niet kwijt