Ik berg m’n droewemen op, in een awe lege doewes.
’t Weunt taid dak wakken weun, veur dak m’n leve weer vergoei.
Alles leikt tever, de moan en de sterre.
As ew vleugels zen verdwene.
Te veul keuzes om te kieze.
Te veul bergen op mn pad.
M’n aigen weer verlieze welke kant dak ok op goan.
Alles lekt te hoeweg, boven m’n hoefd.
En het makt me veute klaen.

As kind, as kind was ik ne reus.
As kind, as kind was ik ne reus.

D’n taid steelt al m’n droeweme.
Op klaer lichten dag.
Zoe schaduwloewes verloren, Zoe leeg in den nacht.
Alles lekt tever, de moan en de sterren.
As ew vleugels zen verdwene.
Alles lekt te hoeweg, boven m’n hoewefd.
En het makt me veute klaen.

As kind, as kind was ik ne reus.
As kind, as kind was ik ne reus.
As kind, as kind was ik ne reus.
Kijk wa ik kan,kijk dan.
Kijk wa ik kan,kijk dan.
Kijk na wat ik kan, kijk dan.
Kijk na wat ik kan, kijk dan.