Diep in haar ogen zweeft zijn spiegelbeeld.
Terwijl hij zachtjes met haar handen speelt.
De zon versmelt zijn silhouet met dat van haar.
Het is dus waar 
Uit elkaar.
Ik zie haar naast hem lopen hand in hand,
tot gisteren was ze mijn beloofde land.
Ik heb steeds 't gevoel gehad dat tijd de wonden heelt.
Was het gespeeld of waar?

Ik kan haar wel vergeven, dat ze verder gaat.
Haar dromen volgt, ons oude leven achterlaat.
Maar ik kan niet begrijpen dat ze mij voorgoed verlaat.

Hoe is het mogelijk wat doet het pijn.
Los van haar liefde breekt mijn levenslijn.
Ik wist niet wat het was maar nu ben ik het kwijt.
Het gevoel dat blijft is spijt.

Ik kan haar wel vergeven, dat ze verder gaat.
Haar dromen volgt, ons oude leven achterlaat.
Maar ik kan niet begrijpen dat ze mij voorgoed verlaat!

Zo genadeloos heeft zij mij hart verscheurd.
Hoe wreed kan iemand werkelijk zijn...
Ik kan niet begrijpen waarom mij dit nu gebeurt.
Het is voorbij.

Ik kan haar wel vergeven, dat ze verder gaat.
Haar dromen volgt, ons oude leven achterlaat.
Maar ik kan niet begrijpen dat ze mij voorgoed verlaat!