Ze riepen dat de vijand kwam
en dat ik me moest haasten
Nu lag ik juist een boterham
met heel dik pindakaas te eten
helemaal voor mij alleen
Wat zou ik me dan haasten
Ik wist ook niet waarheen

Ze wilden dat ik opstond
en dat ik met ze meeliep
maar ik lag net zo fijn tussen
de boterbloemen en mijn been sliep
De vogels floten en de zon die scheen
Wat zou ik dan met ze megaan
Waar gingen ze dan heen?

Pas toen ik heel die vijand
alweer bijna was vergeten
zag ik dat - inderdaad zeg
alles in de puin lag
huizen in de steek gelaten
Dood - verderf en ledematen
en allemaal gebeurd terwijl
ik lekker in Gods tuin lag

Ik was een zondagskind
‘k lag altijd ergens in het gras
Soms tilde ik m’n hoofd op
om te zien of wat er was
Ik lag daar lekker uit de wind
Ik lag daar goed
Ik was een zondagskind

Ze riepen dat ‘t oorlog was
en dat ik op moest schieten
Ik lag net weg te dromen
tussen de margrieten - de wei
was helemaal voor mij alleen
Wat zou ik dan gaan hollen?
Ik wist ook niet waarheen

Pas toen ik heel die oorlog
alweer bijna was vergeten
zag ik - inderdaad zeg - stapels
lijken langs de kant van de weg
daarachter stond een stad in brand
allemaal gebeurd terwijl ik
lekker tussen de margrieten lag

Ze riepen dat het vrede was
en dat ik blij moest wezen
Ik dacht: nou goed - als ’t dan moet
‘k lag net lekker te lezen - maar
‘k had al gemist wie of die oorlog was begonnen
Dan toch maar ’s even zien wie of ‘m had gewonnen

Was ik maar blijven liggen zeg
Ik heb ’t wel geweten
Bespogen werd ik, kaalgeschoren
het licht werd uit mijn ogen geslagen
het bloed uit mijn oren
man, een godsgloeiende pijn
en allemaal omdat het vrede was
Omdat ik blij had moeten zijn

Ik was een zondagskind
Ik was een vredig dier
Ik deed nooit iemand kwaad
Toch hang ik hier
‘k Hang aan de hoogste boom
te drogen in de wind
Ik was een zondagskind