Zie je de lampen daar? Die felle lichten?
Dat is mijn huis, mijn oprit, die half kalende kruin
Die man ben ik. Hij zit daar maar ter zitten
Hu staat hij op, kijkt naar een boom
En loopt wat door de tuin

‘k Ben er ooit heen gegaan en vroeg wat ze daar deden
’t Was inderdaad mijn huis, mijn voordeur, hetzelfde adres
Waren ze daar mijn leven aan ’t verfilmen
Dit is alweer de tweede film over mijn leven 
Want die eerste was een enorm succes

Ik hoefde ‘m niet te zien, die eerste
Maar ‘k las in een kwaliteitskrant
Dat het wel echt iets scheen te wezen
Dat ’t meeslepend was, ontroerend
En dat er werd gelachen. Ik werd ook
De acteur dan, totaal de hemel in geprezen

Ik loerde daar wel eens over de schutting
Beetje verdekt, maar er viel eigenlijk niks te zien
‘k Ben ook geen romanfiguur, geen Woyczek
Ik ben geen Bovary, geen Werther
Maar daar is tegenwoordig
Geen behoefte aan, misschien?

Men schijnt zich in mijn leven te herkennen.
Al vind ik zelf mijn leven nou niet 
Bepaald opmerkelijk. ‘k Fluit
Een deuntje, ik bak een ei
Ik lees een boek, ‘k leg het maar weer weg
Men komt daar dus daadwerkelijk 
Zijn huis voor uit,  

Koopt er een kaartje voor. ‘k Heb wel eens
Voorgesteld mijn leven zelf
Iets spannender te maken dan tot op heden
Maar nee, dat hoefde niet. ‘Ga maar naar huis,
Doe wat je doet.’
Ze vroegen me dan weer wel of ik
Bereid was om voor deze tweede…

Nee, de derde film, of het docudrama
Dat daar van gemaakt wordt
Van achter die schutting
Naar mijzelf te kijken
Naar de acteur die een deuntje fluit
Een ei bakt, een boek leest en dan dit ook
Gefilmd wordt en of ’t mij wat zou lijken

Dat wanneer ik daar over nadenk
Zoals nu op dit moment, dat dit dan
Ook geregistreerd wordt door de camera
Dus het filmen van het nadenken
Over het kijken naar mijzelf, naar de
Acteur die mij dus speelt
Daar ben ik nu mee bezig
Want ik zei maar ‘ja’.

En ’t is vreemd, als de camera straks
Uit gaat… komt die leegte
Het gevoel dat je eigenlijk niet leeft
Dat een ei bakken, het lezen van
Een boek, het weer weerleggen daarvan
Dat dit allemaal geen nut meer heeft