Jij bent een blauwe regen
en ik ben een balkon
waartegen jij omhoog kruipt,
je uitrekt in de zon, jij

Jij bent een blauwe regen
Blauw, gestold in zonlicht
Jij bent een woeste bloemenzee
Het blauw dat ik je toedicht ben jij
bent al het gene dat ik in je zie
En dit zing nota bene ik
zonder ironie

Jij houdt van mij

Jij bent een blauwe regen
die me totaal ontwricht
Je kronkelt je om en in mij
Je weet niet wat je aanricht
Maar jij bent voor mij ben jij
een heerlijk soort van tumor
En dit zing nota bene ik
zonder gevoel voor humor

Jij houdt van mij
 
Je bent ook nog een strijkkwartet, een blaaskapel,
een symfonieorkest, een ijle melodie, nee jij bent
alle noten die ik speel
Je bent een sneeuwlandschap, een zachte bries,
een zonsopgang, een wervelwind, je bent een blad
in mijn herbarium, je bent gewoon heel veel

Jij houdt van mij

Jij bent een blauwe regen
En zolang jij moet groeien
ben ik jouw ruïne
Jij mag tegen me bloeien
Maar als ik instort, stort ik in
en trek je met me mee
Ga ik met jou ten onder
in een woeste bloemenzee

Jij houdt van mij