In haar geborgen
aan haar geklonken
in een veilig omhulsel
gevoed door haar hartslag

Zij gaf me leven
alles was goed
totdat ik het licht zag
Ze moest me niet meer

Ik dacht dat ik dat ik doodging
maar ik werd dus geboren
Paars en amechtig kwam ik op de wereld
alleen, verkreukeld en achterstevoren
En nu jij - wat verlang je van mij

Wat wil je van mij
jij, die me glooiende heuvels belooft
Zie je dan niet, zie je dan niet
hoe het spookt  - in dat hoofd van mij
Krijg het nu al benauwd

Glooiende heuvels
Wat een vooruitzicht
Het “we leven nog lang en gelukkig”
dat je ons toedicht

Ik ga met je met je mee
ja, ik ga met je mee
Ook al wil je me laten geloven
dat achter die heuvels voor ons de oneindigheid ligt
Daar ben ik vooralsnog niet van ondersteboven

Wat wil je van mij
jij, die me steeds weer die liefde belooft
Zie je dan niet, zie je dan niet
hoe het spookt  - in dat hoofd van mij
Krijg het nu al benauwd

Ik ga met je mee
maar doe niet alsof je zoveel van me houdt
Als ik niet beter zou weten
zou ik mijn ziel en mijn zaligheid aan je cadeau doen

Jij die me glooiende heuvels belooft
maar nog even niet
want het spookt in dat hoofd van mij
Ik krijg het nu al benauwd

Ach doe ook maar
jij je zin
je zegt het maar
Ik trap er toch telkens weer in