Stuurs blikt ze naar de gaten in de kaas
En ze herhaalt 'dat dit toch absoluut geen Emmentaler is, 
't is gewoon geen Emmentaler, ik weet zeker, 't is gewoon geen Emmentaler...'
Ik lig met mijn neusinhaler ('inheler')
Snipverkouden op de divan
Luister naar een symfonie van Mahler
Op de platenspeler

Stuurs ligt ze met ee n oor stijf tegen de radio
En zegt dat dit toch absoluut geen 'althobo'
Maar een 'fagot of...' is
En dat ik haar nooit voor wijs houd
Net zoals wanneer ik ijskoud
De taroot lees
Terwijl het toch
'Tarot' is

En ik hoop maar dat dit alles een bedoeling heeft
Dat het goed is en dat het helemaal niet geeft
Dat een mens maar een leven te leven heeft
Dat dat een bedoeling heeft

Stuurs en altijd net wanneer ik op het punt van huilen sta
Om wat ik op de televisie zie, zegt zij:
"Bah!, valse romantiek en slecht vertaald ook"
Huilen ja... omdat ik voel dat onze liefde
Het bij lange na niet haalt

Bij deze, inderdaad niet bijster goed vertaalde
Door maar matig met talent bedeelde filmacteurs
Gespeelde liefde niet... onze verveelde liefde niet
Onze onooglijke liefde niet
Onze mogelijke liefde niet

En ik hoop maar dat dit alles een bedoeling heeft
Dat het goed is en dat het helemaal niet geeft
Dat een mens maar een leven te leven heeft
Dat dat een bedoeling heeft

Dat ik de moed niet heb om bij haar weg te gaan
Alles wat ik doen kon heb ik toch gedaan
Door te hopen dat dit alles een bedoeling heeft
Dat het goed is

Stuurs tuurt ze naar de strepen op het asfalt en ze
Herhaalt en ze herhaalt dat ik haar bijna dood reed
Dat ik haar bijna in de sloot reed 
en dat ik nu toch echt door rood reed
'Ik weet absoluut zeker dat je door rood reed, ik
Ben er van overtuigd dat je door rood reed'
'k Weet precies wanneer rood rood, 
wanneer groen Groen is, 
wat de wal of wat de sloot is, 
wat het leven of de dood is

Dat 't het er haar alleen nog maar om te doen is
Maar ik zeg iets van; "Schat, het was oranje"