Als ’n herfstblad dat nog vast zit
Aan de bron die leven geeft.
Als ’n oester die net aanspoelt
En tussen dood en leven zweeft.
Als koren branden in de zon,
Als ’n appel die net valt
Zo voel ik mij de laatste dagen.
Maar als ik kom

Dan zou je voelen
Wat ik wil geven.
Elk moment dat je bij me bent
Verlost mij van zorgen.
Je haren, je ogen, je lach
Zijn in m’n geest gebrandt
Maar ik zal winnen dan gaan we samen,
Ik mis je.

In de lente van de liefde
Kan ’n blad groeien in de zon.
In de diepte van de zeeën
Deed de oester wat hij nu niet kon.
Het koren zit nu in ’t brood,
De appel in ’n net.
‘k Weet wat je voelt de laatste dagen
Kom geef je bloot

Dan zou je voelen
Wat ik wil geven.
Elk moment dat je bij me bent
Verlost mij van zorgen.
Je haren, je ogen, je lach
Zijn in m’n geest gebrandt
Maar ik zal winnen dan gaan we samen,
Ik mis je.