Iets houdt me vast in het diepst van m'n gedachten
Iets houdt me vast en drukt me langzaam op m'n rug
Iets houdt me vast, lange lange nachten
Van het bed naar het venster en weer terug.

En ik denk helder en bezopen
Aan wat ik liever anders had gedaan
Aan de kans die je nooit moet laten lopen
Aan de geen die je niet moet laten gaan.

En ik kijk in de fonkelende ogen van de diva
En ze wenkt me met haar ogen
En ze wekt me met haar stem
En ze zingt vanuit het warme zachte midden van Europa
En haar stem lijkt zo dichtbij
Maar zij ver weg, ver weg bij hem.

(Solo).

Maar ik zeg dit tegen niemand
En ik houd het voor mezelf
En ik zeg het tegen niemand
Niemand, niemand, niemand, niemand.

En ik denk helder en bezopen
Aan wat ik liever anders had gedaan
Aan de kans die je nooit moet laten lopen
Aan de geen die je niet moet laten gaan
De geen die je nooit moet laten gaan.