Rillend in stilte het bloed gedrogeerd
hitte en kilte en weer niets geleerd
van het ijskoude poeder, half ijzer, half as
dat gloeit op de spiegel en glinstert als glas
hij vecht en ligt onder

Amsterdam weet daar buiten heel goed wat ze wil
ze ligt bleek en stil in het licht van de maan
wispelturig en wulps wenkt ze hem stil
hij leunt uit het raam en hij fluistert haar naam
er gebeurt niets bijzonders

Het meisje in bed is zo zacht als de lucht
ze biedt zichzelf aan maar hij was al gevlucht
in drugs en soft porno en burengerucht
ze geeft op en ze rolt op haar rug en verzucht
het gaat veel beter zonder

De heilige voorraad is nu bijna op
een zielige sliert die vals krast op het glas
fel begeerd koudvuur vlamt ijs in zijn kop
het vlees van zijn neus is gerafeld als vlas
bloed vloeit eronder

Dan kust hij haar voorhoofd en neemt een besluit
genoeg is genoeg ik ram het eruit
hij hoort dat ze twijfelt en aarzelend lacht
kom bij me in bed voor het eind van de nacht

Dan gloort de morgen in tinten van hoop
roze en paars en traag stromend als stroop
in de verte klinken de klokken
in de verte rommelt de donder