als ik nou alles eens bekijk bij mezelf
was ik maar rijk dan gaat alles vanzelf
want de jongen in mijn klas die heeft een paard en een fiets
vergeleken bij hem heb ik echt niets
als ik nog maar vraag om een skate-board dan barst ze al los
hiermee bedoel ik dan mijn moeder en dan ben ik de klos
ik moet er altijd iets voor doen als is't mijn pa bedienen
want later moet je ook dan moet je't zelf verdienen

dus was ik de auto of zeem de ramen
en weet dat wat ik hebben wil dat duurt nog jaren
hoe kunnen jullie zeuren over benulligheden
zuchten en klagen om geen enkele reden
ik maak mij zorgen om de minstbedeelden
als we nu eens alles samen met hen delen

samen zijn we sterk
we verdelen al het werk
het komt er nu op aan
er tegen in te gaan
tegen haat en nijd
het is de hoogste tijd
we rekenen op jou en op jou en op jou

OK we zijn nu al zover dat we echt alles willen delen
maar meen je dat serieus of is't maar om te spelen
want die jongen in mijn klas die heeft veel meer dan wij
die maak er vast honderden heel blij
bij mij thuis zijn ze werkloos dus ik kan niet veel geven
ik wil dit mee beleven het is geen liefdadigheid
het gaat om het gevoel dat je'r zelf van krijgt

het is eigenlijk egoïsme want je doet het voor de kick
een gezicht te zien dat lacht een verwachtingsvolle blik
bestaat er nog wel iets dat je zomaar kan doen
gewoon omdat je vindt dat je't moet doen
zonder voorbedachten rade want je wil er niets voor terug
toch vergaderen boze tongen al achter onze rug

samen zijn we sterk
we verdelen al het werk
het komt er nu op aan
er tegen in te gaan
tegen haat en nijd
het is de hoogste tijd
we rekenen op jou en op jou en op jou