Dit dorp is dood zei m’n buurman na de hoogmis zondag laatst ik zat op de vensterbank met m’n eerste sigaret en ik dacht veel te vroeg man dit hoofd ligt nog in bed maar ik zag hoe de tranen zijn wangen hadden bevlekt
 
en ik nam hem mee weg van zijn bed en zijn tv en we dronken tot het maandag werd in het enige café waar we praten over dingen waar iedereen naar streeft man ik voel dit hart klopt ik weet zeker dat het leeft
 
Dit dorp is dood zei m’n buurman hier gebeurt nimmer wat het is een wonder dat de maan onze hemel nooit vergat tussen waarheid en leugen ligt een platgetreden pad alle deuren zijn gesloten
iedereen wil naar de stad
 
en ik nam hem mee weg van zijn bed en zijn tv en we dronken tot het maandag werd in het enige café waar we praten over dingen waar iedereen naar streeft man ik voel dit hart klopt ik weet zeker dat het leeft
 
en ik nam hem mee