Drie kordate stewardessen kijken zorgzaam in het rond
Zetten gele zuurstofmaskers in drie talen op hun mond
Kijk het zwemvest heeft een blaaspijp en het lampje kan ook aan
Maar ik kan met dat lawaai allang niets meer verstaan.

Wordt u niet goed? Of wilt u nog thee?
Kijk naar beneden dan ziet u de zee
En ze blijven maar aan me vragen
Wat ze voor mij kunnen doen
Nee, laat u maar , helemaal niets
't Wordt nooit meer als toen
Nooit meer als toen.

Toen verleden jaar augustus maakten wij de eerste vlucht
Alles leek nog zo gezellig nog geen vuiltje aan de lucht
En we vlogen met z'n tweeën over zeeën over land
Kilometers boven wolken, hand in hand.

En jij vroeg aan mij "Zeg wil je nog thee?
Kijk daar beneden daar zie je de zee"
En we bleven maar dingen verzinnen
Die we daarstraks zouden doen
Daar is nu niets meer van over
't Wordt nooit meer als toen
Nooit meer als toen.