an de deurn van de kantoorn
stoan me gezellig bie mekoar te kwettern
ol dedie die e sigretje wiln smoorn
want binn meugt da nie mi

z’en uus buten gebonjoerd
me meugn ollene nog buutn gon paffen
’t is meschien embetant, mo ’t schept wel ne band

ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien
in feite stoan m’ier geren
de butelucht is aangenaam fris
vandoar dam’uus oltiet weren
ot de rookpauze doar is
ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien

d’er wordt gestreefd no zuvere lucht
mo da’s uuteindelijk stief utopisch
want zuvere kantoorlucht, da’s ne klucht
’t is mo daj’t gieder wit

want prienters faxn en kopieermachien
spuugn geweuneweg heeln dag deure
oengezoend mor oenzichtboar ultrafien stof

ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien
in feite stoan m’ier geren
de butelucht is aangenaam fris
vandoar dam’uus oltiet weren
ot de rookpauze doar is
ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien
ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien

moste k’ik vanzlevens toch
ommeki stopn me smoorn
toen pak’n k’ik die rookpauzes af en toe nog
voe ’t volgnde nog eki ‘t oorn

ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien
in feite stoan m’ier geren
de butelucht is aangenaam fris
vandoar dam’uus oltiet weren
ot de rookpauze doar is
ej gie e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, e vierjte voe mien, 
ej gie e vierjte voe mien, ja, ej gie e viertje voe mien