Jan Broeder vrijt een meisje zoet,
een meisje boven mate,
en als haar vader niet thuis en is
hy gaet er al wat by praten,
Hopsasa, ribedoebeda,
hy gaet er al wat by praten
Fa, la, la !

Het werd twalef van den nacht,
de klokken luidegen alle;
dat meisje tegen Jan broeder sprak:
ga en lees a getyen,
Hopsasa, ribedoebeda,
ga en lees a getyen,
Fa, la, la !

Jan broeder over het kerkhof kwam,
de preekheer kwam hem zeggen;
de preekheer tegen Jan broeder sprak
waer zedde van de nacht gebleven?
Hopsasa, ribedoebeda,
waer zedde van de nacht gebleven?
Fa, la, la!

Waer ik van den nacht gebleven heb,
dat en zal ik my nooit berouwen,
ze dronken daer bier en ze tapten daer wijn,
en ze spraken er al van vrouwen,
Hopsasa, ribedoebeda,
en ze spraken er al van vrouwen,
Fa, la, la!

Jan broeder in het klooster kwam,
d' inwoners badegen alle
den eenen tegen den anderen sprak:
Jan broeder zal worden gevangen,
Hopsasa, ribedoebeda,
Jan broeder zal worden gevangen,
Fa, la, la !

Als Jan broeder dat had verstaen,
dat hy zou worden gevangen,
met den eenen sprong hy 't venster uit,
hy liet zijn kappe daer hangen,
Hopsasa, ribedoebeda,
hy liet zijn kappe daer hangen,
Fa, la, la !

Als hy een eind wegs gelopen had,
toen keek hy nog eens omme;
hy riep: o kap, gy duivels kap,
gy krijgt mij niet weeromme,
Hopsasa, ribedoebeda,
gy krijgt mij niet weeromme,
Fa, la, la !

Hy die dit liedeken heeft gedicht,
en ja ook heeft gezongen,
dat was nen pater hy heetege Jan,
en hy is zyn kap ontsprongen,
Hopsasa, ribedoebeda,
en hy is zyn kap ontsprongen,
Fa, la, la !