As jongsje was’t a un ééle hrôôten, op schole dee t’n hin ééne klôôten Schrieve en rekene wou t’n nie hoen liever bie z’n voader op de trekker riejuh
ie iel van ut land ie iel van ut land ut was de hroste boer van zuudbeveland

Zestien jaer die wou nooit stappe, hoeng liever bie z’n voader in de pééjen kappe 
Rustig kalm en bedaerd, mé werken kon 'tn as een paerd
ie iel van ut land ie iel van ut land ut was de hroste boer van zuudbeveland

An uuswerk deed n nooit hin bal, zat liever mie de bêêsten in de stal
Op schole kreeg ‘n éél vaak straf, z’n vaoder zei hih t’r mè of
ie iel van ut land ie iel van ut land ut was de hroste boer van zuudbeveland

Kwam bie z’n vaoder op t bedrief, want boeren zat 'm in het lief
van pééjen en terve a 't n wè verstand, ie wier de hrost'n van zuud beveland
ie iel van ut land ie iel van ut land ut was de hroste boer van zuud beveland

Mè noe kom ier de moraal, voe oal de mèèsen in de zaal Doe toch niks mie tehenzin en doe wir ajje hoet in bin en ou van ut land en ou van ut land en ou toch van zuudbeveland