De zon kriebelt mij, ze prikkelt mijn ogen en rolt zich in mijn deken
ik kruip wat opzij, ze sluipt naderbij, ze gloeit tot in mijn tenen

Oh laat me zijn, wie ben ik, wie ben jij, wat is vrij ?

ik spring op mijn fiets, jeugd zegt me niets, ik ben als alle anderen
ik ben van de straat, en lid van de staat, hoe kan je dat veranderen ?

Oh laat me zijn, wie ben ik, wie ben jij, wat is vrij ?

ik wip uit mijn jas en wacht in de klas en praat wat met mijn eigen kliek
ik ben de student die zich wat verwent en soms wat te ver voor zich ziet

Oh laat me zijn, wie ben ik, wie ben jij, wat is vrij ?

Dan kom ik weer thuis bij heel dat gespuis van - laat dat - kom - strek je benen
ik ben weer de zus van Pol en van Sus, ik laat me de kaas niet nemen

Oh laat me zijn, wie ben ik, wie ben jij, wat is vrij ?

De zon gaat weer heen, ik blijf niet alleen, ik weet wel waar mijn vrienden zijn
ik kleed me dus om, het lijkt me zo stom : wanneer kan ik mezelf eens zijn ?

Oh laat me zijn, wie ben ik, wie ben jij, wat is vrij ?

Ik kijk in mijn kast, probeer wat nog past, maar ik kan niets meer vinden
de wereld is rot, de mensen zijn bot en ik laat me nergens meer binden

Oh laat me zijn, wie ben ik, wie ben jij, wat is vrij ?