Mag ik van u een lift meneer?
Toe, laat me hier niet staan
‘k Heb voor de trein geen centen meer
‘k Woon hier zover vandaan
Mag ik van u een lift meneer?
Zal er zo dankbaar voor zijn
Neemt u me mee voor die ene keer
Mag het meneer, oh wat fijn

De kleine blonde Marileen van amper zestien jaar
Stond ’s nachts te liften heel alleen en dacht niet aan gevaar
Een grote wagen kwam tot staan, met aan het stuur een heer
Ze keek de onbekende aan en vroeg toen:  ach meneer

Mag ik van u een lift meneer?
Toe, laat me hier niet staan
‘k Heb voor de trein geen centen meer
‘k Woon hier zover vandaan
Mag ik van u een lift meneer?
Zal er zo dankbaar voor zijn
Neemt u me mee voor die ene keer
Mag het meneer, oh wat fijn

Maar die meneer was een schavuit,  dat merkte zij te laat
Hij gooide haar de wagen uit, na ’t plegen van z’n daad
Een wagen van de vijf maal acht vond blonde Marileen
Ze dwaalde huilend door de nacht, over haar toeren heen


Mag ik van u een lift meneer?
Zal er zo dankbaar voor zijn
Neemt u me mee voor die ene keer
Mag het meneer, oh wat fijn