Ik heb geleerd op jou te wachten
Ik liet je meegaan met de wind
Ik volgde jou in jouw gedachten
Verdwaalde in jouw Labyrint

Ik heb de weg teruggevonden
En alles laat me langzaam koud
Want ik kan de muur niet breken
Ik kan de muur niet breken
Ik kan de muur niet breken
Die jij rond je hebt gebouwd

Je leeft verborgen in jouw wereld
Gesloten poorten, stad van steen
Al zou ik zingen tot de ochtend
Ik kom er met geen stem doorheen

Want het vuur begint te doven
En het huis wordt langzaam koud
Ik kan de muur niet breken
Ik kan de muur niet breken
Ik kan de muur niet breken
Die jij rond je hebt gebouwd

En de toekomst wordt verleden 
Hoe vaak ik ook mijn handen vouw
Ik kan de muur niet breken
Ik kan de muur niet breken
Ik kan de muur niet breken
Die jij rond je hebt gebouwd

tekst en muziek: Stef Bos