In het midden van mijn leven liep ik door een donker woud
Zag geen sterren aan de hemel en de liefde liet mij koud
Was gevangen in verleden en ik gaf mijzelf niet bloot
Ingedekt aan alle kanten, veilig boven in mijn hoofd

Kwam toen in een open vlakte, zag de zon sinds lange tijd
Zag de bron van mijn gedachten,  zag de tegenstrijdigheid
‘k Stelde vragen over alles waar ik het antwoord al van wist
Zag de schoonheid van de tweestrijd in de bron van dat wat is 

In het midden van mijn leven zocht ik naar een nieuw begin
Dwaalde ’s nachts langs stille wegen door het tegenlicht verblind
En ik was overal en nergens
En ik trok van stad, naar stad, naar stad
Zocht daar ergens in de verte wat ik eigenlijk in mijn handen had

Kwam toen in een open vlakte, zag de zon sinds lange tijd
Zag de bron van mijn gedachten, zag de tegenstrijdigheid
Stelde vragen over alles waar ik het antwoord al van wist
Zag de schoonheid van de tweestrijd in de bron van dat wat is 

Bron van tederheid en oorlog
Bron van vrede en van haat
Bron van denken, dromen, alles dat vergaat
Bron van hemel en van aarde
Bron van, dat wat eeuwig duurt
Lust, liefde, rust en vuur
Bron van chaos en van orde
Bron van waanzin en geluk
Bron van zijn, bron van worden
Bron van leven en van lucht
Bron van dromen, gedachten en alles wat ik zie
Angst en overgave
Bron van woorden, woorden en muziek

In het midden van mijn leven zocht ik naar een nieuw begin
Dwaalde ’s nachts langs stille wegen door het tegenlicht verblind
En ik stelde vragen over alles waar ik het antwoord al van wist
Zag de schoonheid van de tweestrijd in de bron van dat wat is
Mmmmm…