‘k Zou ‘t graag kunnen vertellen,
Zoals ik vertellen kan,
Nooit echt met heel veel woorden,
Daar word ik ongeduldig van.

Of toch niet over gevoelens,
Dat is me wat te eng,
Voor een ander tracht ik mild te zijn,
Voor mezelf veel te streng.

Aah haa aah,
Aah aah,
Aah haa aah,
Aah aah.

Met geen pen meer te beschrijven,
Met geen noot nog te bezingen,
Ze blijven me beklijven,
In de meest gewone dingen.

Met geen pen meer te beschrijven,
Met geen noot nog te bezingen,
Ze blijven me beklijven,
In de meest gewone dingen.

Omdat wat ik voor jou voel,
Valt echt niet uit te leggen,
Maar het liefst van ons,
Wil ik ‘t aan iedereen gaan zeggen.

Elke keer als ik dan kijk,
Naar mijn lievelingsmensen,
Besef ik ’t maar al te goed,
Wat kan ik mezelf nog meer gaan wensen?

Aah haa aah,
Aah aah,
Aah haa aah,
Aah aah.

Met geen pen meer te beschrijven,
Met geen noot nog te bezingen,
Ze blijven me beklijven,
In de meest gewone dingen.

Met geen pen meer te beschrijven,
Met geen noot nog te bezingen,
Ze blijven me beklijven,
In de meest gewone dingen.

Aah haa aah,
Aah aah,
Aah haa aah,
Aah aah.

Met geen pen meer te beschrijven,
Met geen noot nog te bezingen,
Ze blijven me beklijven,
In de meest gewone dingen.

Aah haa aah,
Aah aah.