mokt plosjh on’t’ tuég
k’hem iet te verweirken
geeft mij direct mor nen trappist
geeft’er mij twié dat’rap go weirken
dat den alcool mén memore wist
mij lief es weg, zee mij lotten zitten
veur nen hufter uit de stad
ni dak’er veel mee in zal zitten
z’eed heuren besten tijd gehad


allién, weer allién
‘k hem het weer on mijn bién
ik zit weer allién

z’é mij de bons gegeven
veur d’aker eirg in ho
wa’d’ak heur nuét ni za vergeven 
z’es weg mé mijnen nie velo
zonder een briefken te schrijven
zonder nen telefong
verdween ze uit mij leiven
verliet ze mij…de Mong


mor ik gévet’a op een briefken
t’ees was de leste kiér
verloueten deur mijn liefken
da gebeurt mij nuét nimier
of ‘ten woar d’a’k heur ién vandees dougen
nog esj weer zou zien 
Ze zou’t mij gin 2 kier moeten vroagen
‘k zo zeggen d’a’keur nog altijd geeren zien