en nu
nu het zover is
nu het niet zo lang meer duurt
en de wind voor eeuwig ligt
nu alles is
nu alles is

en misschien
misschien te laat
misschien wel voor altijd
als een vreemde, als een vriend
misschien tot ziens
misschien ook niet

hoe in elk gezicht
en hoe de eerste keer
en hoe alles langzaam weer
naar de bodem zinkt
hoe liefde is
hoe leven moet
hoe afscheid klinkt

wat ik ken
wat ik niet meer ben
waar ik wankel in geloof
hoe de mensen zijn
in hun hart 
in hun hoofd

en wat slaapt onder de grond
en met stille wortels wacht
op de allereerste dag
tot het licht haar longen vult
adem uit
adem in

er is verder niets
er is verder niets
alleen de liefde blijft
dat is alles wat er is
alles is