Sophie Stein
Abc-cabaret & Sophie Stein - Ik voel zo communistisch lyrics
Your rating:
Ik voel zo communistisch, bloedrood en heel sociaal M’n man is egoïstiosch: Bill heeft geen ideaal Bill denkt dat deze wereld bestaat uit brood met kaas Hij is doodsbang dat mijn mening bekend wordt bij zijn baas Ik klim niet op barricades, ben geen lid van de partij Maar als ik een zigeunertroep zie, dan voel ik: hier hoor ik bij De leuze ‘brood en vrede’ zegt mij veel meer dan dit Ik zeg niet dat hij per sé honger en oorlog wil Maar Bill is in die dingen zo hopeloos ouderwets Hij ziet ’t communisme nog steeds als iets onnets Als een club van vieze mensen die niet geregeld baden En daardoor tijd besparen voor tijd op barricaden En telkens als hij zegt dat hij het zo ziet Dan zeg ik: “Nee Bill, zo zie ik het niet” En dan vechten we als leeuwen Als ik iets zeg van Marx gaat hij over de Marx Brothers spreken Want hij weet van voren niet dat hij van achteren leeft Hij denkt nog steeds dat Gortzak iets met levensmiddelen te maken heeft Ik voel zo communistisch in elk geval heel rood Ik onderschrijf niet alles wat in zo’n folder Groot of Wagenaar beweren Maar vaak hebben ze gelijk Neem eens de tegenstelling zo tussen arm en rijk Bill zegt: “Dat moet zo blijven. Je hebt ook hemel en hel” Ik zeg: “Dat moet veranderen. Niet nu, maar later wel” En Bill is woest dat de arbeiders geen wapens lossen willen Maar als ik zeg: “Doe jij het dan”, zegt hij: ”Ik mag niet tillen” En dan het verschil in kleding, nou ja dat blijft een probleem Ik zie ook Anna Pauker niet met een diadeem maar ook niet bloot zoals Bill wil En wonend in een tent Omdat ze communiste is. Dat vindt hij consequent En telkens als hij zegt dat hij het zo ziet Dan zeg ik: “Nee Bill, zo zie ik het niet” En dan vechten we als leeuwen Als ik iets zeg van Zola gaat hij van: “Het is nog niet zo laat” Staan schreeuwen, want Bill kreeg voor het Marxisme niet de minste training Hij denkt nog steeds dat Lenin de stichter is van de bank van lening En als hij komt te sterven, waar moet ik dan van leven? Vandaar ook dat ik hem nu voortaan maar steeds gelijk ga geven Hij ziet het als een grimmig toekomstspook En ik zeg maar: “Ja Bill, zo zie ik het ook” En dan zwijg ik over het oosten Als hij iets zegt van Stalin, ga ik hem wel met Lieftinck zitten troosten Ik strijk hem dan eens op zijn kapitalistische kop En ik zeg om hem te temmen: “Ik voel wel communistisch, maar ik zal er nooit op stemmen” Kameraden