Laat de vlam van dit flakkerende kaarsje
De nacht beschijnen net zoals jouw geest mijn leven heeft verlicht

Pap, kun je me horen?
Pap, voel me verloren
Kun je me wel vinden in de nacht? 
Pap, mag ik je storen?
Pap, kun je me horen?
Kun je me wel helpen met m'n angsten?

Honderdduizend ogen kijken neer, maar welke ogen zijn van jou
Waar ben je nu, die hechte band tussen ons twee waar is die nou?
Ik voel me jaren ouder, mijn leven lijkt veel kouder
Mijn wereld minder zinvol, dan die was als toen met jou

Pap, kun je vergeven 
Pap, m'n nieuwe leven
Haast bij elke stap, voel ik verwijt
Steeds in m'n gebeden
Met mezelf gestreden
Hopend op jouw raad met al jouw wijsheid

Ik draag met me mee wat jij me leerde elk door jou gekozen boek
Waar vind ik straks in wat ik las voldoende steun voor wat ik zoek
Steeds leger zijn de straten en ik daar in verlaten
De maan heeft minder glans en ook de zon schijnt niet als toen

Pap, ik blijf van je houden
Papa, dat vertrouwde
Pap,, ik mis nog steeds jouw wel-te-rus-ten zoen