Schrijf me geen briefje als je weg wilt gaan.
Bel me niet om drie uur s’nachts, als je bij een vriend bent gun mij het recht op wanneer je ’t zegt.
Neem me mee naar een park, dicht bij een fontein.
Laat ’t op een zondag zijn.

Maar er geen drama en tragedie van.
Ik wacht niet op het waarom, ik wacht niet op de reden, maar zeg het mij in een groene wei.
Neem me mee naar zee, of kaarslicht en wijn.
Laar ’t op een zondag zijn.

Wiens fout het is ’t maakt niet uit, schuld kun je verschuilen.
Maar ik wil dan als het kan, samen even huilen.
Ga niet in stilte, blijf niet zomaar weg, ga niet met ‘n dronken kop, sla niet met de deuren, ik weet zo goed waar jij ’t me zeggen moet.
Op de kermis of bij het Ajax terrein.
Laat ’t op een zondag zijn.

En ik wil dan daar, met elkaar even zachtjes huilen.
Ga niet in stilte, blijf niet zomaar weg, ga niet met ‘n dronken kop, sla niet met de deuren, ik weet zo goed hoe jij ’t me zeggen moet.
Niet ontdaan of uit goed fatsoen, niet spontaan na een laatste zoen, niet begaan als het pijn gaat doen.
Neem me mee naar zee, of kaarslicht en wijn.
Laat ’t op een zondag zijn.