Heet is de wind,
droog is het land.
De dagen zijn zo lang.
En ze wachten, ze wachten op water,
maar het komt niet.
Ze hebben gedanst,
de hemel geprezen.
En nu, zijn ze soms zo bang,
voor het leven, dat hun zomaar in de steek laat.

'k Zie donkere wolken.
Oh, 'k zie donkere wolken.

Wachten op water,
want alles verdroogd.
Wachten op de kleuren van de regenboog.
Maar het regent in London en 't giet in Parijs.
En daar hopen ze dat morgen
eindelijk de zon eens schijnt.

Op 't heetst van de dag,
gaan de kinderen slapen.
Vergeten zo voor even hun land.
En ze dromen, ze dromen van water.

Van donkere wolken.
Oh, van donkere wolken.

Wachten op water,
want alles verdroogd.
Wachten op de kleuren van de regenboog.
Maar het regent in London en 't giet in Parijs.
En daar hopen ze dat morgen
eindelijk de zon eens schijnt.

Dan rolt de donder,
en een bliksemflits,
schiet door de dreigende inktzwarte lucht.
Donder is boos, Wodan is kwaad.
Vinden dat het eigenlijk nergens op slaat.

Wachten op water,
wordt eindelijk beloond.
Daar zijn alle kleuren van de regenboog.
En het water wordt gedronken,
als was het wijn.
London meldt dat daar weer
eindelijk de zon weer schijnt.